چو دخلت نیست خرج آهسته تر کن
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از کارخانجات بزرگ بافندگی و نساجی واقع در اطراف تهران مصادره شد و مدیری از سوی دولت موقت برایش تعیین گردید...
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از کارخانجات بزرگ بافندگی و نساجی واقع در اطراف تهران مصادره شد و مدیری از سوی دولت موقت برایش تعیین گردید. شمار کارگران کارخانه بالا بود و در دو و گاهی سه شیفت کار می کردند. انبارها مملو از مواد اولیه بود و در حساب کارخانه نقدینگی خوبی وجود داشت.
آقای مدیر منصوب با طرح شعار دفاع از کارگران معتقد بود که تمامی کارخانه و درآمدهای آن به کارگران تعلق دارد. با چنین نگاهی، موجودی کارخانه اعم از مواد اولیه انبارها و سرمایه اندوخته شده در خط تولید قرار گرفت و درآمد حاصل از فروش محصولات تولیدی میان کارگران توزیع می گردید.
برای الف بچه ای هم آشکار بود که چنین روندی قابل تداوم نیست و دیری نخواهد پایید که صدای ورشکستگی این مرکز تولیدی دولتی شده به گوش همگان خواهد رسید و چنین نیز شد. بعد از مدتی کارخانه در بحرانی قرار گرفت که دیگر مواد اولیه و سرمایه ای برای تولید نداشت و آن روز، آخرین روز مدیریت آن مدیر منصوب بود.
حکومت ها در عرصه اقتصادی کشور و زندگی مردم دو وظیفه بسیار مهم دارند:
1. تولید درآمد درکشور از طریق به گردش درآمدن چرخه تولید ملی
2. ارتقای استاندارد زندگی مردم و تامین رفاه آنان به ویژه اقشار ضعیف
دولت ها باید در حوزه نخست برای ظرفیت های اقتصادی و تولید گران کشور فرصت سازی نمایند و در حوزه دوم با مدیریت درآمدهای دولت برای رفاه عمومی جامعه برنامه ریزی کنند.
به عنوان نمونه، هلدینگ ها وشرکت های عظیم تولیدی در ژاپن که هزاران میلیارد دلار برای کشورشان سرمایه تولید می کنند، با پرداخت مالیات تا 80% سود خود به دولت در برخی سطوح درآمدی، بزرگترین منابع تولید درآمد دولت هستند.
اگر درآمد دولت ها از طریق گسترش فعالیت های تولیدی تامین نشود باید از یکی و یا هر دو راه زیر تامین شود:
1. فروش و صادرات مواد اولیه و در واقع سرمایه کشور
2. سفته بازی و دلالی درحوزه های پولی و مالی کشور (چاپ اسکناس واستقراض)
اقدام حکومت در تولید درآمد از طریق افزایش نرخ ارز و فروش آن و یا فروش مستغلات و مایملک کشور در داخل و خارج از کشور و توزیع آن در بین مردم چیزی شبیه تصمیم مدیر منصوب دولتی مذکور در کارخانه بافندگی و نساجی مصادره شده بعد از انقلاب است.
خوب است شعر پر مفهوم شاعر را چراغ راه قرار دهیم که گفت:
آقای مدیر منصوب با طرح شعار دفاع از کارگران معتقد بود که تمامی کارخانه و درآمدهای آن به کارگران تعلق دارد. با چنین نگاهی، موجودی کارخانه اعم از مواد اولیه انبارها و سرمایه اندوخته شده در خط تولید قرار گرفت و درآمد حاصل از فروش محصولات تولیدی میان کارگران توزیع می گردید.
برای الف بچه ای هم آشکار بود که چنین روندی قابل تداوم نیست و دیری نخواهد پایید که صدای ورشکستگی این مرکز تولیدی دولتی شده به گوش همگان خواهد رسید و چنین نیز شد. بعد از مدتی کارخانه در بحرانی قرار گرفت که دیگر مواد اولیه و سرمایه ای برای تولید نداشت و آن روز، آخرین روز مدیریت آن مدیر منصوب بود.
حکومت ها در عرصه اقتصادی کشور و زندگی مردم دو وظیفه بسیار مهم دارند:
1. تولید درآمد درکشور از طریق به گردش درآمدن چرخه تولید ملی
2. ارتقای استاندارد زندگی مردم و تامین رفاه آنان به ویژه اقشار ضعیف
دولت ها باید در حوزه نخست برای ظرفیت های اقتصادی و تولید گران کشور فرصت سازی نمایند و در حوزه دوم با مدیریت درآمدهای دولت برای رفاه عمومی جامعه برنامه ریزی کنند.
به عنوان نمونه، هلدینگ ها وشرکت های عظیم تولیدی در ژاپن که هزاران میلیارد دلار برای کشورشان سرمایه تولید می کنند، با پرداخت مالیات تا 80% سود خود به دولت در برخی سطوح درآمدی، بزرگترین منابع تولید درآمد دولت هستند.
اگر درآمد دولت ها از طریق گسترش فعالیت های تولیدی تامین نشود باید از یکی و یا هر دو راه زیر تامین شود:
1. فروش و صادرات مواد اولیه و در واقع سرمایه کشور
2. سفته بازی و دلالی درحوزه های پولی و مالی کشور (چاپ اسکناس واستقراض)
اقدام حکومت در تولید درآمد از طریق افزایش نرخ ارز و فروش آن و یا فروش مستغلات و مایملک کشور در داخل و خارج از کشور و توزیع آن در بین مردم چیزی شبیه تصمیم مدیر منصوب دولتی مذکور در کارخانه بافندگی و نساجی مصادره شده بعد از انقلاب است.
خوب است شعر پر مفهوم شاعر را چراغ راه قرار دهیم که گفت:
چو دخلت نیست خرج آهسته تر کن
که می خوانند ملاحان سرودی
که می خوانند ملاحان سرودی
اگر باران به کوهستان نبارد
به سالی دجله گردد خشک رودی
به سالی دجله گردد خشک رودی
والسلام - منوچهر متکی
